Kiosk / 2017

Interesują nas dwa stany plastyczno – emocjonalne małej formy architektonicznej funkcjonującej w przestrzeni kulturowej. W zależności od tego, czy obiekt jest aktywny, czy nieużywany zmienia się on z komercyjnej nieco jarmarcznej formy w całkowicie neutralną, niemal niewidoczną.
Co najważniejsze zamknięty kiosk nie tylko nie obniża walorów przestrzeni, w której się znajduje ale swą ascetyczną i zaskakującą plastyką wzbogaca ją. Odbicia podłoża (piasku) na tle nieba i nieba na tle piasku, oraz jasnych partii nieba i podłoża na tle ciemnych tworzą atrakcyjne kombinacje.
Efekt osiągnięty został poprzez nieznaczne nachylenia powierzchni lustrzanych, z których zbudowane są ściany kiosku. Można powiedzieć, że wykorzystując jedynie stale zmieniające się obrazy otoczenia obiekt dokonuje zaskakującej inwersji rzeczywistości.
Jednocześnie dzięki bardzo prostej strukturze kiosk może być wykorzystywany dla dowolnej typowej dla tego typu obiektów funkcji.
Dwa stany zamknięty i otwarty odpowiadać muszą nastrojowi otoczenia. W obu przypadkach kiosk dla otaczającej go przestrzeni tworzyć ma wartość dodaną.

Patrząc na współczesną architekturę trudno nie oprzeć się wrażeniu, że okres eksperymentów formalnych będących często celem samym w sobie powoli odchodzi do historii. Powodem może być zarówno wyeksploatowanie zagadnienia jak i sytuacja współczesnego świata targanego kryzysami ekonomicznymi, zawirowaniami społecznymi i politycznymi stwarzającymi realne zagrożenia. W takich czasach celowe wydają się być działania logiczne, w prosty sposób realizujące jasno postawione cele. Projekt jest próbą zajęcia stanowiska w nurcie tworzenia architektury racjonalnej i sensualnej.
Obiekt, który przez pół roku nie jest w ogóle użytkowany, a w sezonie w pełni aktywny jest jedynie podczas pogodnych dni, tak naprawdę najlepiej powinien wyglądać wtedy, kiedy jest zamknięty. W tłumie ludzi odwiedzających brzeg jeziora jego wygląd jest właściwie nieistotny, a zauważalne będą jedynie usługi jakie mają być w nim sprzedawane.

Ściany zamkniętego kiosku na całej powierzchni odbijają otoczenie. Nie jest to jednak proste lustro.
Punktem wyjścia dla formowania bryły kiosku był prostopadłościan. Obrys w połowie wysokości został nieznaczne przesunięty w poziomie pod kątem 45 stopni do boków. W wyniku takiego zabiegu ściany do połowy wysokości nachylone są pod kątem 10 stopni do pionu, a od połowy 10 stopni w drugą stronę. Płaszczyzny w górnej partii nachylone w kierunku widza odbiją podłoże, a odchylone w drugą stronę wysoką partię nieba. Z odległości ok 4,5m i większej widać na tle nieba odpowiednio odbicie gruntu, lub odbicie nieba jaśniejszego lub ciemniejszego niż tło.
Nachylenie ścian w dolnej partii daje odbicie nieba na tle podłoża, lub gruntu o innej jasności niż grunt w tle. Dodatkowo obserwator, mimo że stoi przed dużą lustrzaną powierzchnią, nie widzi swojego odbicia i przypadkowych elementów otoczenia – tylko niebo i piasek. Kiedy podchodzimy na odległość mniejszą niż 4,5m stopniowo wyłaniają się najdalsze partie horyzontu, a własne podwójne odbicie zobaczyć można dopiero stojąc tuż przy ścianie.

Kiedy kiosk pracuje całkowicie zmienia swój wygląd. W miarę potrzeby jedna ścina dłuższa i jedna krótsza mogą być otwarte odsłaniając wnętrze. Z pozostałych ścian wysuwają się ława do siedzenia, daszek zacieniający ławę i segregator odpadów. Kolorystyka, materiał i charakter wnętrza mogą być łatwo dostosowywane do funkcji jaką ma pełnić kiosk i pozostaje w gestii właściciela lub najemcy. To samo dotyczy elementów reklamowych, pod warunkiem, że na czas gdy kiosk nie funkcjonuje będą one usuwane. Kilka prostych mechanizmów sterowanych za pomocą silników elektrycznych, lub ręcznie zamyka obiekt do formy uśpionej i wtapia go w otoczenie.

Wewnętrzne wymiary 467x326x270 cm pozwalają na wykorzystanie kiosku do różnych celów. Sprzedaż można prowadzić z dłuższego lub krótszego boku, albo z obu jednocześnie. Ściany, poprzez które nie prowadzi się sprzedaży mogą być wykorzystywane na ekspozycje, lub w celach reklamowych. W przypadku, kiedy nie ma warunków na podłączenie kiosku do mediów, można wyposażyć go w ogniwa fotowoltaniczne umieszczone na dachu oraz akumulatory i zbiorniki na wodę i ścieki zlokalizowane w pustkach ścian dachu i podłogi.